ویژگی بارز آگاه و به هوش بودن، هوشیاری و در زمان و مكان فعلی بودن است. هوشیاری به این معنی است كه شما قادر به نشان دادن واكنش مناسب به مردم و چیزهای اطراف خود باشید.
مواد مخدر، الكل، سوءمصرف مواد، برخی داروها، صرع، كاهش میزان قند خون، سكته مغزی و كمبود اكسیژن در مغز از شایع‌ترین دلایل كاهش‌دهنده سطح هوشیاری هستند. سردرگمی، ناتوانایی در فهم و درك چگونگی ارتباط با افراد، اشیا و زمان است. اولین مرحله از سردرگمی زمانی است كه شما زمان (سال، ماه و روزها) را گم می‌كنید. این عارضه با اختلال در تشخیص مكان ادامه می‌یابد كه در آن شما نمی‌دانید كه كجا هستید. پس از ناتوانی در تشخیص مكانی، ممكن است فرد حافظه كوتاه‌‌مدت خود را از دست بدهد. شدیدترین حالت سردرگمی زمانی است كه شما فراموش می‌كنید كه چه كسی هستید.تشخیص و درمان كاهش سطح هوشیاری با شنیدن سوابق پزشكی و معاینات بالینی كامل شروع می‌شود. معاینات بالینی شامل ارزیابی‌های مفصل و كامل نورولوژیكی است. متخصص مغز و اعصاب از شما در مورد بیماری‌هایی كه دارید مانند دیابت، صرع یا افسردگی و داروهایی كه مصرف می‌كنید مانند انسولین یا داروهای ضد تشنج سؤالاتی می‌پرسد. وی همچنین از شما در مورد سوءمصرف غیرقانونی یا تجویزی مواد مخدر یا الكل نیز سؤالاتی می‌پرسد. رفتار پرخطر یعنی تماس جنسی محافظت نشده، بی‌بند و باری در تماس جنسی و تزریق مشترك در اعتیاد تزریقی.
