شكستگی قوزك پا جزء شایع‌ترین شكستگی‌هاست. این شكستگی بیشتر در اثر ضربه غیر مستقیم به وجود می‌آید
شكستگی در این ناحیه پا به انواع زیر تقسیم‌بندی می‌گردد، كه برای هر كدام درمان خاصی در نظر گرفته می‌شود:
شكستگی قوزك خارجی: اگر این شكستگی با جابجایی همراه نباشد و مچ پا حالت پایدار داشته باشد (در این بخش برای تشخیص از رادیوگرافی استفاده می‌شود)، دكتر به مدت 6 هفته مچ پا را به وسیله آتل یا گچ ثابت نگه می‌دارد. در این مدت بیمار نباید وزن خود را در هنگام راه رفتن، روی پای آسیب دیده بیاندازد و پزشك هم مدام با عكسبرداری از عدم جابجایی استخوان‌ها اطمینان حاصل می‌كند. اما اگر شكستگی با جابجایی همراه باشد، باید جراحی انجام شود تا استخوان‌های شكسته را توسط پین، پیچ و پلاك به صورت ثابت نگه داریم.
شكستگی قوزك داخلی: در این شكستگی نیز روش درمان مثل حالت بالا است. اما در برخی موارد حتی اگر جابجایی نداشته باشیم با تشخیص دكتر معالج، جراحی انجام می‌شود و برای تثبیت استخوان‌ها فقط از پیچ، یا به صورت تركیبی همراه با پین، پلاك یا وایر استفاده می‌شود. شكستگی قوزك خلفی: در واقع این قوزك قسمت پشتی پایین‌ترین نقطه درشت‌نی است. اغلب این شكستگی با شكستگی قوزك خارجی و یا داخلی همراه است و كمتر به تنهایی دیده می‌شود. اگر قطعه شكسته شده و كنده شده بزرگ باشد (بیش از یك چهارم سطح مفصلی باشد)، از جراحی كمك می‌گیریم. در موارد دیگر كه به جراحی نیازی نیست
