هنگامی كه ویروسی وارد بدن شما می‌شود، در واقع شروع به غارت سلول‌ها می‌كند و آن‌ها را مجبور می‌كند تا فعالیت عادی خود را متوقف كرده و شرایط را برای تكثیر ویروس‌ها فراهم كنند. از بیماری‌های معروفی كه در اثر ورود ویروس‌ها ایجاد می‌شوند می‌توان به سرماخوردگی، آنفلونزا، ایدز و ابولا اشاره كرد.

تفاوت اصلی این دو نوع عفونت در نحوه‌ی درمان آن‌ها است. عفونت‌های ناشی از باكتری را می‌توان با مصرف آنتی‌بیوتیك‌ها از بین برد؛ در حالی كه ویروس‌ها واكنشی به این نوع داروها نشان نمی‌دهند. هرچند شاید بتوان با برخی داروها سرعت رشد و تكثیر ویروس‌ها را كاهش داد، اما وظیفه‌ی اصلی مقابله با آن‌ها بر عهده‌ی سیستم دفاعی بدن است و موفقیت و شكست آن را قدرت این سیستم دفاعی تعیین می‌كند. بدن انسان‌ها هنگام ورود ویروس‌ها به حالت دفاعی در آمده و در غالب موارد می‌تواند آن‌ها را شكست دهد. داروهای درمان بیمار‌های ویروسی، برخلاف اثر آنتی‌یوتیك‌ها بر باكتری‌ها، ویروس‌ها را از بین نمی‌برند؛ بلكه در روند رشد آن اختلال ایجاد كرده و این فرصت را به سیستم دفاعی می‌دهند تا ویروس را از بین ببرد.

سیستم دفاعی قوی می‌تواند تأثیر زیادی در مقابله با هرگونه عفونتی داشته باشد. به این دلیل استراحت بیشتر در زمان بیماری ضروری است. البته می‌توانیم كمی مثبت‌نگر باشیم و به این نكته اشاره كنیم كه اگر بیماری ویروسی داشته باشید و بعد از مدتی سلامتی خود را دوباره بدست آورید، سیستم دفاعی شما برای مدت طولانی در مقابل آن ویروس مقاوم خواهد بود.

ویروسی یا باكتریایی بودن یك بیماری در درجه‌ی دوم اهمیت قرار می‌گیرد؛ چرا كه بازیابی سلامتی همواره مهم‌تر است. اما شناخت نوع و منشأ بیماری می‌تواند بهترین راه برای بهبود هر چه سریع‌تر باشد.